مقاله مدل تعیین مكان و اندازه DG در سیستم توزیع با بهینه سازی اجتماع مورچگان

بخشهایی از متن:

مقدمه:

در این مقاله، مدلی جهت تعیین مكان و اندازه DG را در یك سیستم توزیع معرفی می گردد كه حل با استفاده از بهینه سازی اجتماع مورچگان[1] (ACO) به عنوان یك ابزار بهینه سازی صورت می گیرد. در این الگوریتم DGها به عنوان منابع توان ثابت(نظیر پیلهای سوختی) در نظر گرفته می شوند. بنابراین، اپراتور سیستم توزیع فقط می تواند منابع DG را روشن و خاموش كند و نمی تواند توان خروجی آنها را كم و زیاد كند.

...

III مثالهای عددی

سیستمهای توزیع در هم و شعاعی از مرجع[8] جهت تست روش پیشنهادی استفاده شده است و نتایج با نتایج [8] مقایسه شده است.

.A سیستم توزیع شعاعی

برای آزمودن روش پیشنهادی در سیستمهای توزیع شعاعی، نظیر شكل 5، با سه نوع بار: توزیع شده یكنواخت، توزیع شده مركزی و توزیع شده افزایشی.

در این مورد، PVD و SCC در گره 11 ارزیابی می شود. نتایج روش توصیف شده بالا در جدول 1 آمده است.

نتایج بهینه سازی فازی در جدول 1 مشاهده می شود و نه فقط تلفات خطوط به عنوان مورد مرجع[8]، بلكه جمع كردن(انتگرال گرفتن) جریانهای خطا، هزینه عملیات و كاهش افت ولتاژ در یكپارچه سازی DG در سیستم توزیع، مورد رسیدگی قرار گرفته است. در این سیستم، فقط هنگامیكه بار توزیع شده مركزی است با نتایج مرجع[8] مطابقت دارد.

.B سیستم توزیع درهم

شكل زیر یك سیستم توزیع درهم از مرجع[8] است. در این مورد، PVD و SCC در گره 3 ارزیابی می گردد. یك DG، 5MW در این سیستم قرار می گیرد و نتایج با بهینه سازی فازی با نتایج[8] مقایسه می شود. جدول 2 نتایج را برای تخصیص DG نشان می دهد.

از جدول 2 پیداست كه بهینه سازی فازی، جریانهای خطا را افزایش داده و هزینه عملیاتی كاهش می یابد. كاهش افت ولتاژ و تلفات سیستم با قرار دادن DG در شین 3 برای سیستم زیر به دست می آید. نتیجه به دست آمده با نتیجه مرجع[8] مطابقت دارد.

قوانین فازی

...